Bilmiyorum ama nedense
birilerinin hayatından bir şeyler yazdıkları her yazıyı büyük heyecanla
okuyorum. Nedenini bende bilmiyorum. Öyle haftasonları oturup paparazi
programlarını izleyen bir tip değilim aslında. Sanırım insanların hikayelerini
merak ediyorum. Geçenlerde dediğim hocamız Kılçık’ın aklından geçenlerden tut
hayatının her kırıntısına kadar merak ediyorum. Kediyi merak öldürür dye laf
varya o aklıma geldikçe bir tırsıyorum ki sorma. İçgüdüsel bir kedilik var
genlerimde diye yani.
Okula gidiş gelişlerim son
sürat devam ediyor. O minnak dolmuşlar var ya onun merdivenden minnak rek
basamağı oluyor ya. Heh işteo basamakta kapıya 0km mesafede yolculuk ediyorum. Kapı
açılacak diye aklım çıkıyor. Şekil değiştirme lüksümde yok ki arkadaş. Okulda
felsefe topluluğu var okulda onun etkinliklerine katılmaya çalışıyoruz kızlarla.
Geçen hafta da film izleme vardı gittik izledik. Filmi izlerken kendimi kesmek
istedim, kahkaha patlamak istedim. Ama yapamadım. Yanımızda hoca da vardı. Kızın
deli misin hoşt der diye çekindim. Bizzat felsefeci kırıklığını taşıyorum bünyemde.
Filmi izlerken mal izleyici perspektifindeydim. Film bitti çay içerek tartışma
kısmı başladı. Gündüzcülerden bir kız başladı konuşmaya. Ulan dedim ben filmi
izlememişim dedim. Hiçbir şey görmemişim, görmeyi bırak ben uyumuşum herhalde. Çünkü
bön bön bakmışım. Derken bir iki düşüncemi söyleyince evet olabilir dediler.
Egom
o anda gökyüzüneydi.
Sonra bilgisayar hocamız ödev
verdi blog açın dedi. E benim zaten var dedim olmaz dedi. Olum internetim olsa
burada bık bık konuşacağım her gün ne diyorsun sen diyecektim ama sustum. Zaten
kimseleri pek okuyamıyorum. Arada net bulup girdiğimde yeni yazılara bakıp
bazılarına yorum sıkıştırabiliyorum o kadar. Myna mutsuz. Bilin yani. Araba diye
her zamankinden daha çok kendimi yiyorum. Telefon istiyorum. Düzgün telefonum
olursa telefondan girip bakarım yaptığım internet paketim ziyan olmaz en
azından. Ama taksit kalktığı için alamıyorum. Babam almıyor. İki gündür hadi
telefon alalım diye gaz veriyorum ama tık yok yani. Kendimi kesmenin
eşiğindeyim. O zengin ismitli gız doğru dürüst okula gelmiyor. Geldiğinde de
gene zengin takılan başka kızla kankilil yapıyor. Üzülüyorum vizelerden dönüşte
eşek ölüsü olan valizle önünden geçtim. O sırada arabayla yola çıkuyordu. Başka
yöne dönüp gitti. İçime o kadar oturdu ki anlatamam. Ben birinin işini görmek
için kendi işimi bırakan biriyken hiç iyilik görmüyorum. Karşılık beklediğimden
değil! Ama insan dur yardım edeyim demez mi hiç?
Geçen hafta Perşembe günü
durakta yağmur rüzgar demeden dolmuş bekliyorum. İlk gittiğimde bir yığın insan
olan durakta bir kızla ben kalmıştık ama hala dolmuş yok. Sonra kızı da lüks
bir araba gelip aldı. Ben iyice buruklandım derken yanımda durup kampüs mü dedi.
Allah dedim anladı o beni. Bindim arabaya giderken kız bizim sitede oturuyormuş
ya. Sonra o da ikinci sınıf makine okuyormuş.
Bana sordu:
Ne okuyorsun?
Felsefe
. . .
Sonra Myna sinir oldu. Derken
kız makine diyince karnıma yumruk yedim. Adam haklı yani yani. Sonra aynıyız
muhabbeti başladı. İkimizde ikinci sınıf ikinci öğretimiz diye. İçimden b*k
öyle dedim. Benim aslında son sınıf olmam lazımdı heheyt hatta bu ikinci
üniversitem üçüncü de yolda heyt beeee. Diye kendi içimde coştum. Sonra yol
boyunca hayır duası etmekten ağzım yamuldu. Öyle fena havada rahat rahat okula
gittim diye. İnerken nezaketten kırılarak çok teşekkürlerimi sundum. Okula yürürken
de hayır dualarıma devam ettim. Sonra kantinde hayallere daldım. Araba alırsam
kızı da götürürüm okula o da rahat eder. Belki kankitom olur sitede takılırız. Komşu
kızı taşındığından beri yalnızım burada. Zaten o da geçen hafta sonu
nişanlandı. Çok güzel olmuş bir tek saçı güzel değildi. Makyajı nişanlığı şahaneydi.
İçimde öküzler tepişti ağlamak istedim nişanda. Neden böyle olduğumu
anlamayarak. O mutlu diye seviniyorum kendi evde kalmışlığıma üzülüyorum
galiba. Akranlarım okulu bitirip evleniyor ben hala okuyorum diye sinirim
bozuluyor galiba. Diğer arkadaşlarım da nişanlanıyor bu kadar etkilemiyor beni.
Bilemiyorum. Bugün okulda tragedya sunacağız Gömlekle dua edin. Şimdilik gidiyorum
internetli günlerde görüşmek dileğiyle.
Unutmayın beni lütfen. . .