Vize Vize Geliyor Tiplere Bak Sen!?

Gene geldim. Hem de şuan deli gibi ders çalışmam gerekirken. Evet çalışmıyorum. (Yalan atıyorum anne it gibi ders çalışıyorum inan bana) Bir haftadır Gül’ün evinde kalıyoruz. Gömlekle bu arada bayağı vakit geçiriyoruz. Gömlek bayağı değişik bir tip.Çocukluğunu anlatıyor gülmekten karnım ağrıyor. Cidden çocukluğunu yazsa acayip satar yani. Bir kere çok haylazmış ve habire yaptıkları yüzünden dayak yermiş. Bizim kız da uslu durmamış ki hiç dayağı hak ettiği durumlar var yani. İki erkek kardeşi bunu dışlıyor diye gitmiş çocukları taşlarken küçük kardeşinin kafasını patlatmış.

 Birde okulda 3-5 saatle bir insanı gerçekten tanımış olmuyorsun. Aynı evde yaşaman gerekiyor. Ben bir hafta kaldım diye insanlığın şifresini çözdüğümü tabi ki iddia etmiyorum (yoksa ediyor muyum? Bilemedim şimdi) Ama aynı evde vakit geçirdikçe daha iyi tanıyorsun. İnsanlar hakkında vermiş olduğun hükümlerin ne kadar yanlış ya da ne kadar doğru olduğu anlıyorsun. Neyse yarın son sınav sonra ver elini İzmit. Valla ben evden uzak durabiliyorum o konuda sıkıntım yok. Sıkıntım durduğum yerdeki insanlar. Onlar ne kadar iyi ve ya katlanılabilirse ben o kadar rahatım. Benim huzurumu kaçıran insanlar varsa benim tahammül sınırımı zorladıklarında dayanamıyorum. Kaçıp gidesim geliyor. Zaten Afyon’u da o nedenle bıraktım ama ben asla ben tamamen suçsuzum demedim hatam vardır elbet ama tek hatalı olan kişi olmadığımı da biliyorum derdim. Ama derler ya yavuz hırsız ev sahibini bastırır diye. Heh işte aynen o oldu bana. Neyse ya ben niye Afyondan bahsediyorum ki.

Vizeler tam hızda devam ediyor ve bizde aşırı veri yüklemesinden kafalarımız ağırlaştı. Gömlek boynum ağrıyor diyor. Bende inatla bu tezimi savunuyorum bana ne diyor bu salak bakışları atıyor o ayrı. Arada ‘’çok mutsuzum!’’ diyorum. Kızlar başta beni ciddiye ldı ne oldu diye sordular ve baktılar ki SAÇMALIYORUM artık kaale almıyorlar beni. Bazen düşünüyorum da galiba ben hobi olarak saçmalıyorum. Yoksa bu kadar saçma olmanın başka açıklaması olamaz galiba. Bazen çok boş bir insan sanıyorum kendimi ama bugün Gömlek bana ‘’ben seni tanımadan önce zengin sanıyordum(sanıyordum diyo fakirsin la ezik seni mesajını buradan çıkarıyoruz) ne bilim cool takılıyordun filan’’ anam ben kendimi görsem kezban derim diye düşünürken bana da cool diyorlarmış nasıl şımardım sormayın. Ben kendimi çok küçümserim öyle böyle değil. O yüzden biri benle ilgili iyi bir şey dediğinde çok seviniyorum. Siyahlara gittiğimde de ev arkadaşları benim için ‘’Myna çok efendi çok ağır başlı, nerde ne konuşacağını biliyor çok olgun…’’ anam beni tutmayın havalandım uçuyorum. Herkes bana olgunsun diyor (acaba için geçmiş kızım senin için geçmiş senden cacık bile olmaz kız kurusu oldun dediklerini düşünüyorum acaba hata mı?)   neyse gene bir dolu zırvaladım. Ben yatıyorum yarın ‘’SON’’ vizemi olucam umarım iyi geçer. Çalışmama bakılırsa avucumu yalayacağım ya neyse iyi geceler

                                                                                                    Sakar Myna

Zoruma gidiyor...

Dün gayri ihtiyari okula gittim ama herkes seçim bahanesiyle erkenden evlerine gittiler. Sınıfta bir avuç insan vardı. Ben başlarda bir arkadaş edinmiştim, daha doğrusu ben öyle sanmışım. Ona ıımmmm….Nefret diyeceğim. Bununla benzer durumlarımızdan dolayı beraberdik sonra ben vize haftasından bir hafta önce ek tercihlerle bizim sınıfa gelen kızla tanıştım. Zavallım geç geldiği için herkes gruplaşmıştı pek bir yalnız kalmış. Ben salak üzüldüm haline insanlık yapayım dedim. Aldım bunu getirdim Nefretle tanıştırdım ortamıma soktum. Sen misin öyle yapan dercesine bunlar Nefretle bir kaynaştılar ki anlatamam. Derken bir gün beni ortada mal gibi bırakıp gezmelere tozmalara başladılar. Beni çağırdıkları yok yüzüme baktıkları yok. Neyse ona da Nankör diyeceğim. Besle kargayı oysun gözünü misali. Bir gün olsun beni beklememiş olan Nefret bir de bakıyorum derse geç kalmış olsa da bekliyor Nankör’ü.  Olacak iş mi ben Nankörle aynı servisteyim.  Şansıma tüküreyim! Açıkçası bazen zoruma gidiyor onları fik fik konuşurken gülüşürken gördüğümde. En azından Nefret gördüğünde selam veriyor gerçi benle takılırken selam vermekle kalmaz gidip o kişinin yanana uzun uzun konuşurdu. Böyle olunca sinirleniyorum haksız mıyım? Düşünüyorum bu duruma nasıl geldiğimizi, onları kıracak bir şey yapıp yapmadığımı ama yok bir şey bulamıyorum. Onlar uzaklaştıkça yanıma yaklaşan insanlarla hala görüşüyorum. Eğer sorun bende olsaydı bunlarda uzaklaşırdı değil mi? Yani onlarla gerzek muhabbetler yapmaktan kurtulduğuma sevinmeliyim.  Neyse dün bir avuç öğrenci vardı sınıfta sonra  arkadaşım Gömlekle takıldım. Erken bitince ders hadi çay içmeye gidelim dedik.  Gömlek bir çocuğa kahve borcu varmış onu da çağırdı hep beraber gittik. Bu çocuk çok efendi çok çekingen biriymiş. Buna Gözlük diyeceğim ona bu isim çok yakışır bence.Sohbeti de güzeldi ve bu geçen sene gelmiş iki gün okula gelmiş burası beni bozar diyip dönmüş. Bu sene de girmiş sınava pek niyetli değil bölümü bitirmeye. Yine de çok tatlı çocuk ve bazı notları ikinci sınıf arkadaşlarından alıp Gömlek’e veriyor. Arayı sıkı tutmak hem faydalı hem eğlenceli olacak. Gerçi bölüme ayıla bayıla gelen en fazla on kişi vardır. Önü açık değil diye herkes çekiniyor, gelecek için başka şeylere yöneliyorlar. Öğrendiğim diğer bir şey de okulda kesinlikle siyaset konuşmamak. Herkes öyle bir çirkefleşiyorlar ki anlatamam.


                                                                                                                                              Sakar Myna