Final Sendromlu Myna

Çok sevgili Beyaz Gemi blogu beni mimlemiş.  Şuan için büyük bir sınavın ufkundayım ve telefonumun son kalan internet kırıntılarıyla bunu yüklemeye çalışıyorum. İstenmeyen nedenlerden dolayı mimi ertelemiş bulunuyorum.

Olayın özüne gelecek olursak şöyle; lanet servisle cuma günü yollarımı ayırdım bildiğiniz gibi. Sınav haftası ne yapacağım tabi ki halama geldim iki otobüsle gidiliyor buradan okula ama kafam rahat en azından. Ama bir sorun var? Bizim evden köye altımda araba olsa 20 dakikada varırken otobüsle 3vasıta ve hepsinin kalkış saati kendine has saçma. Şimdi yanıma aldığım eşek ölüsü kadar ağır küçük bavulumla ben nasıl 3 otobüsle köye ulaşacağım? Ya da kaç günümü alır? Aaa bakın size problem yaptım. Tamam kızmayın ben olsam ağız dolusu sövüyor olabilirdim. Neyse konuyu dağıtmadan Eşme’deki kuzenimi aradım siz köye gidiyor musunuz? Beni de sıkıştırın bir yere diye şey ettim. O da sağ olsun ayarladı kocası beni yollardan topladı. Neyse çıktım kuzenin evine çünkü eniştemin işi varmış onu bekliyoruz. Geçen bahsetmiştim ya Küçük Haydutla Büyük Haydut diye, hah işte onların evinde kuzularımla hasret giderdim.

 Dün Küçük Haydut tam bir yaşına bastı. Biz sıkış tepiş arabaya doluştuk köye giderken Büyük Haydut babasına doğum günü pastası niye almadığını sorunca, eniştem bizi bırakıp pasta alıp geldi. Ama hiç birimizin haberi yok kuzenim Büyük Haydut’u mutfağa çağırıyor gel sürpriz var diyor. Bizimki de benim aldığım dondurmayı söylüyor sanıp biliyorum ki diye bık bık ediyor. Anası görmen lazım deyince işte bir gariplik olduğunu anlayıp yıldırımdan daha hızlı mutfağa ışınlandı. Sonra ağzı kulaklarında birazdan ışıkları söndürceeeezz diye ağzını yaya yaya dolandı. Sonra pasta geldi. Ama o sırada elindeki eriği yemekle meşgul olan Küçük Haydut olaya pek yabani. Teyzesi onu kapıp pasta başına geldi karanlıkla mum ışığında resim çekmeye uğraştık. Daha doğrusu azıcık megapikseli olan telefonumla ben uğraştım. Eniştem telefonun çıkardı artist artist resim çekiyor. Bir benim çektiklerime baktık birde onunkilere. Hemen bendeki katliamdan kurtuldum.

Sonra pastalar konuldu tabaklar dağıtıldı, Küçük Haydut herkesin tabağına musallat oldu. Maşallah boğazlı ama dokunacak diye korkuyoruz. Ama sıpa bizimle kavga ediyor.’’ Bana da ver benim doğum günüm bu pasta da benim hepsini yiyceeeem ‘’ edasıyla tüm tabakları gezdi.  Karşında ağzını açıp lokma bekleyen bir sıpa varken nasıl yersin o pastayı?

Köyde maalesef internet yok komşudan çekiyorduk ama onun için balkona çıkmam lazım ki bu Myna çok üşüyen biri. O yüzden telefonun internetiyle acı çekmeye devam. Birde ders çalışıyorum bugün ama aklım yarın çarşıya ineceğim yemek mi yesem? Ne yesem? Nerde yesem?...  Sorularına takıldı, ben var ya tok evin aç kedisiyim. Önceden boğazsızın tekiydim şimdi dünyaları yesem bana mısın demiyorum. Biraz hareket ediyorum da duba gibi olmadım, şimdilik. Bu gidişat duba olma yolunda devam ediyor. Ayyy şu finallerin sıkıntısına kendimi yemeğe mi vursam?  Neyse tamam ben size daha komikli yazıyla dönüş yapıp gönlünüzü alacağım. İlla bir şey olur yani sonuçta söz konusu olan kişi benim burada :)