Aforizmamsı Şeyler Kendimce

Üç koca bütünleme sınavını alnımın akıyla vermiş bulunuyorum. Her yıl kendime yükseltmeye almak için yeni dersler bırakıyorum. Bütlerden birinden çok umutluydum yüksek alacağımı düşünüyordum lakin DC yüzüme öyle bir çarptı ki SALAKSIN SEN! Dediğini duydum. Ciddi anlamda okulu mu bıraksam diye düşündüm, bunca zayıfla olmaz dedim ama bir yandan da son bir gayret çırpındım. Çırpınışım sonuç verdi. Ortalamam yerlerde o ayrı. Güya bu dönem ortalama kasacaktım..

Önümüzdeki dönem için daha umutluyum. Zihinim biraz olsun arınmış gibi.. evde babamla deliriyoruz. İzdivaç programlarını açıyor ve bende maalesef maruz kalıyorum. Artık oha bu öteki talibini tanımak istiyordu falan demeye başladım. Ben sevmiyorum ev hatunu gibi böyle programlar izlemeyi. Kendim gidipte kesinlikle ay şuna bakayım diye açmam televizyonu. Ya müzik kanalı yada çizgi film açarım.

Bilmiyorum ama babam hep şöyle der “insanlara hayatları boyunca iki cevher bahşedilir, kimisi onu keşfeder ve kullanır kimisi ise haberi bile olmadan ömrünü tamamlar“ bende cevherimi arıyorum. Yazıyorum belki budur diye. Belki sırf saçma sapan hayatımı anlatıp edebiyat katline sebep oluyorum bilmiyorum. Çizmeyi denedim ama o baya taklitten öteye gidemedi. Şarkı desen kargalar dahi kaçar. Dans desen bu kalaslıkla kıvrak olamam. Düğünlerde göbek bile atamıyorum o kadar diyeyim. Belki öğretmek olabilir. Anlatmayı seviyorum ve nasip olursa atanamayan öğretmenler kadrosunu dahil olacağım. Düşünüyorum.. profesyonel dinleyici olabilirim. Çünkü ortamlarda benim konuşmama pek sıra gelmez dinlerim genellikle.

Ne olacağımı ne yeteneğim olduğunu geçtim de en çok insanları güldürmeyi istiyorum. Belki dişi cem yılmaz olurum? Bak bu komik bir cümle mesela. Gülmeye her zaman ihtiyacımız var! Bundandır en sevdiğim filmler hep komedi.

Tatilimin beşinci günü bugün ama ben daha okumaya başlamadım. Yeni kitaplarım dergilerim geldi ve benim onları hunharca okumamı bekliyorlar. Yepisyeni hikaye yazmak istiyorum üçüncü sayfada tıkansam da. Deniyorum ve pes etmeye niyetim yok en fazla ara veririm ama geri dönerim kesin..

Aöf sınavlarından sonra bana bir geldiler. Biri dedi ki elçin sangu’ya benziyorsun. Saçını onun gibi boyasana. Yok artık dedim ertesi gün kızıl saçlı bir kız gördüm ay bu ne güzel falan demeye başladım. Kıza yakışmış baya da güzel duruyorum. Gidip boya aldım ve kızıl oldum. Bütlerde görenler şok. Sebebi bunalım dedim güldüler. Herkes yakışmış dedi bir kişi hariç. Ama ben kızıl pek duramam tatil bitişi kendi rengime karamele dönerim diyorum da bakalım. Evde boya stokladım resmen. Bu aralar “ay bana bişiler oluyo“ diye ilgi çekmek (sadece aile arasında ve artık onlar bile takmıyor beni)

Bu arada Gömlek de aöfzede bin pişman yazıldığına hatta şuan beni de yaz diye mesajlar atıyor bana. Yedin bizi aöf diyerek gidiyorum. Küçük gidiyorum ama döneceğim yani. Buralardayım.. birde saçımı beğenmeyen zat sayesinde çaycı biri oldum ki ben çayı bir kahvaltıda içerdim. (özel biri değil yanlış anlaşılmasın)

Sınavlara Doyamadım Üniversiteyi Okuyunca..

Sınav kusacağım artık! Cidden okulu bırakıp evleneyim ben moduna girdim. Bu dönem rezil ötesi geçti. Üç bütünleme ve birde aöf de bir yığın kaldığım ders. Aöf dündü ama ben hiç çalışmadığım için kaldığıma eminim. Soruyorlar nasıl geçti diye bende bilmediğin şeyi nasıl bileceksin diyorum susuyorlar. Aöf iptal olur diye dualar etsemde ı ıh olmadı. Karda patinaj yaparak yürüdüm hep. İlk gün kardeşim benimle geldi ama ikinci gün yat uyu dedik ona. Ben sınav aralarında eve geldim. Banane bu soğukta saatlerce ne yapacağım ben diye bastım geldim.

Şimdi sıra geldi bütlere! Allah’ım aöf’e kapsamlı bir baktım ki(notlarıma) ben gerizekalıyım galiba dedim. Ay ben okuyamıyorum salak mıyım acaba? Paraları sokağa mı atıyoruz ay israf.. kendimi yedim cumartesi gecesi. Hala öyle düşünüyorum üstün derecede gerizekalıyım yoksa bu kadar başarısız olmam mümkün mü?

Bazı şeylerin etkisi var evet. Vizelerime babamın ameliyatı denk geldi. Geçen yıldan kalan bunalmışlık tatilsizlik vs adı neyse o var. Kafamın içi o kadar sisli ki oraya yeni bir şey koyamıyorum. O sis bulutlarını dağıtmam lazım! Nasıl olacak bilmiyorum. Bu dönem bu tökezleyiş bütün hayallerime balta vurdu. Akademisyenlik için iyi ortalama kasmam lazımdı ama ortalamam ölmemek için çırpınıyor şu anda bu da beni hedefimden ne kadar geriye attı bilemiyorum. Ales’e girmek için kitap aldım kapağı açılmadı. Hatta ygs paragraf ve mat1 kitabı aldırdım onlarda sahibinden sıfır!

Kardeşimle ygs’e gireceğim. Ales için ön hazırlık olarak düşündüm ve biraz da şansımı denemek için. Aöf araştırmam sonucunda ben neden her şeye birden saldırmışım dedim. Yazık bu kadar boş harcamalara diye kahroldum. Aklımı çıldıracağım.

Şu haftayı da atlatayım da kendime gelmeye uğraşacağım. Artık o kadar komik şeyler de gelmiyor başıma. Aksiyonsuzluktan öleceğim galiba.

Yeni yıl planlarımdan bazılarını daha ilk aydan uymadım ama bazılarını düzenli uyguluyor ve sonuç alıyorum. Gördükçe çok mutlu oluyorum. Su içme işini baya yola koymuştum ama şu diş çekim olaylarından sonra su içmeyi de ihmal eder oldum. Onu düzeltmeye uğraşıyorum.

Sürekli kitap sipariş edip alıyorum ama okuma işine başlamadım henüz. Bu Cuma günü bir geçsin kendime geleyim o zaman okumazsam kafama bir odun vurunuz lütfen.

İçimde çok şeyler var ama dediğim gibi kafamdaki sisler içinde diyeceklerimi toparlayamıyorum. Ah bütler ahhh.. 

Sosyal Myna

Evrenin bana depresyon öyle değil böyle olur deme şekli pek hoşuma gitmedi. Babam uzun zamandır olmak istediği ameliyatı olmak için hastaneye yatırıldı. İkinci haftaya girdik babam hastanede yatıyor ama ameliyat günü hala belli değil. Al sana nur topu gibi bunalım.

Annem düşünür kendini hasta etti. Nur topu 2 tansiyon hastamız mevcuttur. Bu hastaneye yatma olayı gündeme geldiği gün okulda mal gibiydim. Hoca ara verince lambur lumbur yürürken sınıftan tatlı mı tatlı bir bayan arkadaşımın telefonunun şarj cihazına takılıp telefonu uçurdum. Bu uzun cümlenin ardından bi dur soluklan. Evet telefon bildiğin uçtu uçtu kuş uçtu misali..

Bu aralar ciddi anlamda arkadaşlıklarımı sorguluyorum. İnandığım doğrular sarsıldı. Güvendiğim dağlar diz boyu kar içinde. Al sana cillop gibi bunalım.

Arabamın vurukları gözüme kötü gözükmüyor artık hatta onları seviyorum.

Komşular yardım lazım olursa biz buradayız diye kapıya gelip duruyorlar. Hepsi sağ olsun.

Artık pek kitap okuyamıyorum. Deli gibi kitap alsam da oturup okuyamıyorum. Büyük bir boşluk hissetsem de okuduğumdan anlayamadığım için olmuyor. Bir sürü okunacak kitabım var ve alacak listem kabarık. 

Yavaş yavaş üzerimdeki mutsuzluk gitti. Yerini endişe aldı. Düzeliyorum biraz biraz. Artık eskisi gibi güçlüyüm. Afyondan önceki zaman da olduğu gibi ben güçlendikçe dertler katlanarak geliyor. Sen dertsen bende Herkül’ün yeğeniyim ulan! 

Azıcık gülelim.. instagram açtım. Kullanma özürlüsüyüm. Herkesler bissürü like alıyor ben ezik kalıyorum. Blogtakiler takip edin like atın

İnstagram: mynasacmaliyor

Snap:mynasacmaliyor

Twitter:mynamayanamndömn şaka şaka tabi ki mynasacmaliyor

EKLEYİN 

Ekleşelim blogtakiler ben bulduklarımı falan ekledim. Bu aralar pek güldürüklü şeyler yaşamıyorum. Tek aksiyonum beni geçen sene kanser eden dolmuşlarla yarışıyorum onları geçince baya söyleniyorum. Ralli tek hobim oldu. 

Nezle oldum ses ekoleyzrım (umarım doğru yazdım) fabrika ayarlarına dönemedi. Burnum desen çeşme misali ceblerim sümüklü mendillerimle dolup taşıyor. Yanımda yeni kankim mendil deposu. Babam evde olsa kesin sana mendil yetmiyor git ötede bayıl derdi bana. Neyse bu yazı ölmedim demek amacıyla yazıldı. Saygılar..

Sahiden Döndüm Galiba

 Döner gibi yapıp gene kaybolmayacağım inşallah. Birazcık yardım istiyorum. Ultra beceriksiz olup, herşeye  max derece heves eden bir ben varım herhalde. Tasarım işlerinden zerre anlamıyorum. Logo filan yapmak istiyorum kendime , bloğu insan kullanıyormuş gibi bir hale sokmak istiyorum. Kısacası değişim istiyorum. anlayan yardımseverlerden yardım beklerim.
Bu arada bu yaz tatil diye anırırken zoraki bir şekilde dadı olmak durumunda kaldım. Ben deniz, kum hayal ederken çocuk poposu siliyorum. Alın nur topu gibi depresyon bana.