Sosyal Mecralara Girişim..

İnternet camiasıyla tanışmam ilkokulda bilgisayar dersiyle başlamıştı. Hoca ders anlatırken biz bilgisayardan anlayan birine e-mail açsın diye dil döküyor olurduk. O zamanlar MSN diye bir sosyal ağ vardı oradan dizlediğin şarkıyı göstererek mesajlar gönderilirdi. Nickler kanayan güllerin devriydi. Kimse kendi adıyla mail adresi açmazdı ve abuk subuk şeyleri ezberler bu şuydu diye aklımızda tutmaya çalışırdık. Ergenlik yıllarımın en cool olayı havalı bir mail adresi sahib olmaktı.

Sınıfta iki bilemedin üç kişinin evinde internet bulunuyordu. Onlar bu ortamın eski toprakları sayılıyordu. MSN ‘de epey çevreleri vardı bizim gibi sınıftaki kankalarından ibaret değildi. Konuştukları çocuklar vardı. Kardeşimin araştırma ödevlerini fırsat bilip internet kafelere giderdik ödevi masaya oturduğunun 3.dakikasında halletmiş olup kalan zamanı MSN için kullanmak için kendimizi epey geliştirmiştik. Kafeler erkek dolu olduğu için hep gidebildiğimiz yerler olmuyordu. Küçük bir kasabada yaşayınca yeni alternatifler bulmak zorundaydık.

Evinde internet olanlar en yakın arkadaşlarımız olmuştu. Çıkardı dediğini duyar gibiyim hemen çıkar o düşünceyi kafandan! Bizimki paylaşımdı. Onun o geniş arkadaş çevresini bizimle paylaşması. Çünkü paylaşmak güzel şey çocuklarımıza öğretelim. Neyse konumuza dönelim. Bilgisayar konusunda o kadar tazeyiz ki kızın sağ tıklayıp yenile yapmasını hokkabaz izler gibi büyülenerek izliyorduk. ‘’oha bunu yapmayı nerden öğrendin?’’ dediğimizde o da kasılarak ‘’ay canım o da bişey mi?’’diyip klavyede ne kadar hızlı yazabildiğiniz gösteriyordu. Tabi ki ağzımız beş karış açık büyülenmiş gibi bakıyorduk. O dönemin cool eylemiydi onun yapabildikleri. Biz çekirgeleri yetiştirip doğaya saldı. Onun çevresiyle konuşarak bir müddet staj yapmış ve işi kavramıştık. Artık bizde klavyede hızlı yazabiliyorduk. Yem arayan tavuk gibi tık…….tık…..tık diye klavyeyle savaşmıyorduk.

Artık kendi aşk meşk işlerimize başlayabilirdik. Hoşlandığımız çocuğu ekleyip hiç yazmayarak sanki ilgilenmiyormuş edasıyla takılabilirdik. O online mı diye günde 5000 kez arkadaşımızın beynini yiyebilirdik. Tabi bu arada olay iyice yayılmış çoğu eve internet bağlanmıştı. O dönem hızlı gelişmeler oluyordu tabi biz internete yeni alışmışken telefon furyası çıkmıştı. Telefonlu arkadaşlarımızı günden güne artmaya başlamıştı.

Telefonda en havalı şey ise kızılötesi özelliği olmasıydı. Tuşlara basarak melodi yapmak en büyük hobiydi. Anne-babanın telefonunu araklayıp hoşlandığın çocuğu arayıp müzik dinletmek en büyük aksiyondu. Düşündüm de ezberimizin en kuvvetli olduğu dönemlermiş. Herkesin mailini ve telefonunu ezbere biliyorduk. Ödemeli atmak en büyük eğlencemizdi. Bir kere evet iki kere ise hayır demekti. Tasarruflu çocuklardık. O dönem mesajlaşma olayı ağabeylerimiz ablalarımızda vardı. Biz olan kontörümüzle melodi indirirdik. Mesaj atacak kimsemiz yoktu atsak da ödemeli geri dönüş alıyorduk sonuçta. Derken birden yeni bir sosyal ağ patladı. Facebook! İsmail YK şarkılarıyla coşan gençlerken onunda bu alanda şarkı yapması bizi o alanı iteledi. Mail adresi olmayanlar bu defa kesin olarak mail açıp facebook’a kayıt oldular. Burada nick derdi yoktu herkes kendi adıyla vardı. Şimdi düşününce Allah’ım ne korkunç nickleri ezberlemişim hafızamda kazınmış haldeler. Facebook camiasının da bokunu çıkardık. Duvarımıza abu subuk olan ama o zaman bize son derece nlamlı laf sokan beyitler paylaşırdık. Ne dinliyorum özelliği olmadığı için beklediğimiz zat online olunca hemen şarkıyı paylaşırdık üstüne de iğneleyici iki kelam laf yapıştırmak adettendi. Msn camiasını özler olmuştuk. Çünkü orada konuşurken profil resmini çeşitli kanayan gül resimleri atabiliyorduk. Ya da laf sokan yazıları koyup ‘’noldu üstüne mi alındın cınım’’ diyebiliyorduk. Bu yeni camia bizim ağalığımız epey sarstı. Yeni racon yolları bulmak zorundaydık. Şarkıyla laf sokamadı diye depresyona giren arkadaşlarım oldu. Ciddi bir sorundu bu biz ergenler için. Sonra resim paylaşma özelliğiyle hayalleri yıkan etiketlemeler başladı.

‘’ay o kızla mıymış Allah’ım intihar edeceğim ya bu ne? O kıza nasıl bakar..!’’ gibi delirmelere kız tarafı olarak biz maruz kaldık. Zaman geçmiş biz artık lisedeydik. Kız dedikodu grupları iyice oturmuştu. Erkeklerde ise sigara ve alkol kullanmak havalı sayılmaya başlanmıştı. Kızlarda bunları ulu orta ilan ederek kullananlara itici hatta yollu gözüyle bakılıyordu.  Biz kızlar delirirken erkekler rakı sofrası demiyeyim de bira şenliği yaparak içip dertleşirlerdi. Kafası güzel olunca da kıza abuk subuk mesajlar atılır ya da aranıp höykürülürdü.

Hatta benim birbirini zamanında çok seven arkadaşlarım vardı. Kız bizim internet camiasında usta saydığımız kızda yatıya kalmıştı. Çocuksa içmiş kafayı epey bulmuştu. Sonra arkadaşları da ondan farksız olunca ‘’Dur saçmalama’’ diyecek kimse olmayışıyla kızın evine gitmişler. Elinde bisküvisiyle gecenin bir yarısı kıza serenatımsı ilanı aşk etmiş. Ama kız kısmı ve küçük kasaba dedim di mi? Kızlar tutuşup Allah’ın varsa git, nolur git diye camdan yalvarmaya başlamışlar. Sonra ne mi oldu? Bende bilmiyorum orada değildim. Evimde bilmem kaçıncı uykumdaydım. Ertesi gün bu konuyu çok detaylı inceledik. Tabi biz diğerleri için efsane bir aşk olarak adlandırıldı. Kızın o gece yaşadığı korkuysa korku filmlerini solda sıfır bırakacak dereceydi. Bunun tribini uzun süre çekti bizim oğlan.

Kısa süreli beraberlikleri oldu. Çocuk kız için komşunun bahçesinden gül yolmuş okula geliyor. Yolda da internet ustamız olan kızla karşılaşıyorlar. Gülü kıza gösterip fikir almak ister bizim oğlan ama esas kız gülü ustanın elinde görünce seyreyle cümbüşü. Kızların %99.9’u trip o çok net. Bakın içerden bilgi veriyorum size beyler. Tabi bu bütün kızları kapsamıyor mesela ben çok tripli değilim fazla umursamazım. Konumuz ben değilim tabi ki.

O sıralar okuldan kaçmak çok havalı bir eylemdi ama biz iyi aile kızları bunu yapacak cesarete sahip değildik. Asi bir ergen Hacker arkadaşımız vardı. Gerçek hacker değil tabi ki de. Bize göre bilgisayara takla attırabilecek bilgiye sahip kişi hackerdır.  Hacker da okuldan kaçardı daha doğrusu sadece dersten kaçardı okulun bahçesinde bir başına takılırdı. Karnesinde hiçbir olmadığını söyleyip çünkü çoğu sıfır diye anırarak gülerdi. O zamanlar onun serserilik yoluna saptığını düşünürdüm.

Türk İcadından Girip Nereden Çıktım Ben?

Bugün fark ettim kendi kendime bir yaşlanmışım. Mesela SCORP diye bir uygulama var bilirsiniz. Bilmeyenlerde bir baksın baya güldürüklü şeyler var. Neyse geçen kuzenimde kaldım. Kocası hastanede refakatçi olduğu için evde tek tedirgin oluyormuş. Orda sıkıldıkça telefonla her uygulamanın bokunu çıkardığım için ‘’Annelerin Garip Huyları’’ başlığına denk geldik. Kuzenimle baya izledik güldük. Bir tanesi demiş ki ben odada takılıyorum arada bir kapıyı açıp içeri giriyor bakınıyor ve gidiyor. Bir gün sordum anne napıyorsun diye cevapsa merak ettim olum iyi misin olmuş. Ben buna baya anırarak güldüm. Sonra kuzenim anne bakış açısıyla ama haklı bende kızım odada dursa ne yapıyor nasıl diye merak eder bakarım dedi. Aaaa birden işin komedisi kaçtı sanki? Sizce?

Sonra eve geldim annemle kardeşimle izliyoruz bu defa eleman diyor ki “evde dolaplar yenileniyor adam eski dolabı sırtlamış götürüyor bir baktım annem dolabın üstünü siliyor Allah’ım“ durup düşündüm. Ev hanımları, bayanlarlar herkesler… düşünün cevap ortada değil mi? Konu komşu görmesin rezil olmayalım değil mi? Ayy tüm komedi öldü baby. Kendimden tiksindim yahu ne zaman anne oldum ben? Ay çocuğum olmadan hatta kocam olmadan evimin hanımı komşulara papuç bırakmayan fettan ev kızı olmuşum ben.

Gene aynı başlıkta en çok rastlanan olay TEMİZLİK ve eve temizlikçi çağırıp o gelmeden önce temizlemek. Bu trajikomik değil mi? Evim pis denmesin ama zengin gözüksün der gibi.

İlkokul çocuğu gibi resmen 15 gün tatil yaptım ağlicam. Yeni dönem eşek gibi çalışacağım kendime söz veriyorum. Açıköğretimden gene kalmışım. Yeni aldığım 2 dersten geçmişim geri kalanlardan dördü direk ff birkaç da cd falan var. Bu dönemi çok sıkı tutmalıyım.

Birde arabam var güya ama fakirlik ruhuma işlemiş aman benzin gitmesin diyip nice yerlere yürüyorum ya da ay yol parasıyla daha hesaplı diyorum. Arabayı kilitleyip artist gibi yürüyemiyorum. Dönüp kapı kolunu çekeleyip kontrol etmem şart. Hiç klas hareket değil bunlar. Birde sanki çok alakasız giyiniyormuşum gibi bir his var. Güzel giyinmeye tarz olmaya kafayı takıyor gibiyim.

Çekilişlerle ilgili olarak çok istediğim bir şey varsa katılıyorum ama ek hak için ordan buradan paylaşmam artı hak olayına sıcak bakmıyorum ve yapmıyorum. Katılım az olanlara da katılıyorum ve duyuruyorum maksat sayı artsın. Bu böyle biline der elin oğlunu izlemeye giderim.

Aforizmamsı Şeyler Kendimce

Üç koca bütünleme sınavını alnımın akıyla vermiş bulunuyorum. Her yıl kendime yükseltmeye almak için yeni dersler bırakıyorum. Bütlerden birinden çok umutluydum yüksek alacağımı düşünüyordum lakin DC yüzüme öyle bir çarptı ki SALAKSIN SEN! Dediğini duydum. Ciddi anlamda okulu mu bıraksam diye düşündüm, bunca zayıfla olmaz dedim ama bir yandan da son bir gayret çırpındım. Çırpınışım sonuç verdi. Ortalamam yerlerde o ayrı. Güya bu dönem ortalama kasacaktım..

Önümüzdeki dönem için daha umutluyum. Zihinim biraz olsun arınmış gibi.. evde babamla deliriyoruz. İzdivaç programlarını açıyor ve bende maalesef maruz kalıyorum. Artık oha bu öteki talibini tanımak istiyordu falan demeye başladım. Ben sevmiyorum ev hatunu gibi böyle programlar izlemeyi. Kendim gidipte kesinlikle ay şuna bakayım diye açmam televizyonu. Ya müzik kanalı yada çizgi film açarım.

Bilmiyorum ama babam hep şöyle der “insanlara hayatları boyunca iki cevher bahşedilir, kimisi onu keşfeder ve kullanır kimisi ise haberi bile olmadan ömrünü tamamlar“ bende cevherimi arıyorum. Yazıyorum belki budur diye. Belki sırf saçma sapan hayatımı anlatıp edebiyat katline sebep oluyorum bilmiyorum. Çizmeyi denedim ama o baya taklitten öteye gidemedi. Şarkı desen kargalar dahi kaçar. Dans desen bu kalaslıkla kıvrak olamam. Düğünlerde göbek bile atamıyorum o kadar diyeyim. Belki öğretmek olabilir. Anlatmayı seviyorum ve nasip olursa atanamayan öğretmenler kadrosunu dahil olacağım. Düşünüyorum.. profesyonel dinleyici olabilirim. Çünkü ortamlarda benim konuşmama pek sıra gelmez dinlerim genellikle.

Ne olacağımı ne yeteneğim olduğunu geçtim de en çok insanları güldürmeyi istiyorum. Belki dişi cem yılmaz olurum? Bak bu komik bir cümle mesela. Gülmeye her zaman ihtiyacımız var! Bundandır en sevdiğim filmler hep komedi.

Tatilimin beşinci günü bugün ama ben daha okumaya başlamadım. Yeni kitaplarım dergilerim geldi ve benim onları hunharca okumamı bekliyorlar. Yepisyeni hikaye yazmak istiyorum üçüncü sayfada tıkansam da. Deniyorum ve pes etmeye niyetim yok en fazla ara veririm ama geri dönerim kesin..

Aöf sınavlarından sonra bana bir geldiler. Biri dedi ki elçin sangu’ya benziyorsun. Saçını onun gibi boyasana. Yok artık dedim ertesi gün kızıl saçlı bir kız gördüm ay bu ne güzel falan demeye başladım. Kıza yakışmış baya da güzel duruyorum. Gidip boya aldım ve kızıl oldum. Bütlerde görenler şok. Sebebi bunalım dedim güldüler. Herkes yakışmış dedi bir kişi hariç. Ama ben kızıl pek duramam tatil bitişi kendi rengime karamele dönerim diyorum da bakalım. Evde boya stokladım resmen. Bu aralar “ay bana bişiler oluyo“ diye ilgi çekmek (sadece aile arasında ve artık onlar bile takmıyor beni)

Bu arada Gömlek de aöfzede bin pişman yazıldığına hatta şuan beni de yaz diye mesajlar atıyor bana. Yedin bizi aöf diyerek gidiyorum. Küçük gidiyorum ama döneceğim yani. Buralardayım.. birde saçımı beğenmeyen zat sayesinde çaycı biri oldum ki ben çayı bir kahvaltıda içerdim. (özel biri değil yanlış anlaşılmasın)

Sınavlara Doyamadım Üniversiteyi Okuyunca..

Sınav kusacağım artık! Cidden okulu bırakıp evleneyim ben moduna girdim. Bu dönem rezil ötesi geçti. Üç bütünleme ve birde aöf de bir yığın kaldığım ders. Aöf dündü ama ben hiç çalışmadığım için kaldığıma eminim. Soruyorlar nasıl geçti diye bende bilmediğin şeyi nasıl bileceksin diyorum susuyorlar. Aöf iptal olur diye dualar etsemde ı ıh olmadı. Karda patinaj yaparak yürüdüm hep. İlk gün kardeşim benimle geldi ama ikinci gün yat uyu dedik ona. Ben sınav aralarında eve geldim. Banane bu soğukta saatlerce ne yapacağım ben diye bastım geldim.

Şimdi sıra geldi bütlere! Allah’ım aöf’e kapsamlı bir baktım ki(notlarıma) ben gerizekalıyım galiba dedim. Ay ben okuyamıyorum salak mıyım acaba? Paraları sokağa mı atıyoruz ay israf.. kendimi yedim cumartesi gecesi. Hala öyle düşünüyorum üstün derecede gerizekalıyım yoksa bu kadar başarısız olmam mümkün mü?

Bazı şeylerin etkisi var evet. Vizelerime babamın ameliyatı denk geldi. Geçen yıldan kalan bunalmışlık tatilsizlik vs adı neyse o var. Kafamın içi o kadar sisli ki oraya yeni bir şey koyamıyorum. O sis bulutlarını dağıtmam lazım! Nasıl olacak bilmiyorum. Bu dönem bu tökezleyiş bütün hayallerime balta vurdu. Akademisyenlik için iyi ortalama kasmam lazımdı ama ortalamam ölmemek için çırpınıyor şu anda bu da beni hedefimden ne kadar geriye attı bilemiyorum. Ales’e girmek için kitap aldım kapağı açılmadı. Hatta ygs paragraf ve mat1 kitabı aldırdım onlarda sahibinden sıfır!

Kardeşimle ygs’e gireceğim. Ales için ön hazırlık olarak düşündüm ve biraz da şansımı denemek için. Aöf araştırmam sonucunda ben neden her şeye birden saldırmışım dedim. Yazık bu kadar boş harcamalara diye kahroldum. Aklımı çıldıracağım.

Şu haftayı da atlatayım da kendime gelmeye uğraşacağım. Artık o kadar komik şeyler de gelmiyor başıma. Aksiyonsuzluktan öleceğim galiba.

Yeni yıl planlarımdan bazılarını daha ilk aydan uymadım ama bazılarını düzenli uyguluyor ve sonuç alıyorum. Gördükçe çok mutlu oluyorum. Su içme işini baya yola koymuştum ama şu diş çekim olaylarından sonra su içmeyi de ihmal eder oldum. Onu düzeltmeye uğraşıyorum.

Sürekli kitap sipariş edip alıyorum ama okuma işine başlamadım henüz. Bu Cuma günü bir geçsin kendime geleyim o zaman okumazsam kafama bir odun vurunuz lütfen.

İçimde çok şeyler var ama dediğim gibi kafamdaki sisler içinde diyeceklerimi toparlayamıyorum. Ah bütler ahhh.. 

Çekiliş Sonucu

Öncelikle özür dilerim. Çekilişi dün gece halledeceğimi söylemiştim fakat çok aşırı yorgun olduğum için bugüne bırakmak zorunda kaldım. Bugün büyük bir titizlikle inceleme yaptım ve toplamda 39 kişi katılmış gözüküyordu. Bazılarının katılıp katılmadığını tam anlayamadığım halde onları da dahil ettim.

Ancak iki sorunla karşılaştım biri tek şart olan takibi yapacağını söyleyerek katıldığını beyan etmiş ama takibe almamış, diğeri ise katıldım demiş ama yorumdaki kullanıcı resmiyle aynı isimdeki takipçinin resmi uyuşmuyordu. Çok kurcaladım bağlantı var mı yok mu diye ama bir şey bulamadım. İyi niyetle aynı kişidir diyerek çekilişe dahil ettim. İlk takibe almayan maalesef diskalifiye oldu tek şartım vardı ve çok zor bir şey istemediğimi düşünüyorum.

Tek tek kontrol yaparken maalesef üzülerek söylüyorum ki bazıları sırf çekilişler için yaşıyor. Sayfaları hep çekiliş duyurularıyla doluydu. Hoş değil ve bende bu nedenden reklam yapın edin demedim daha önce de söylemiştim.

39 kişi katıldı biri diskalifiye olduğu için 38 kişi arasından kura yaptım. Hem resim hem video çektim. Kazananla iletişim hızım yüksek olursa kargosu pazartesi günü yola çıkacaktır. Güzel günlerde kullanmasını dilerim. Kazanan kişiyi videoda göreceksiniz.

Birde ben bu çekiliş işini baya sevdim devamını getireceğim doğrusu hadi bakalım kim kazanmış seyredip görelim. Sanırım video açılmıyor onun için alt yazı niteliğinde Kazanan Heybemdeki Huzur blogu oldu! Tebriklerrrrr :) 

Finallerle İmtihan

Savulun Myna geldi! Ah ah burada aforizma kusmak isterdim sizlere ama daha ermedim. Tek fark ettiğim artık çılgın yorumlar atamıyorum sizlere çok mantıklı cevaplar vermeye çalışıyorum. Felsefe bana farkında olmadan çok şey katıyor.

Dikişi aldırmaya gittim dün. Ben doktorun babası vefat etmiş yokmuş. Dikiş olmasa dönerdim geri de şimdi sakata gemim diye başka doktora sıra aldım. Sabahtan gittim ki 3teki sınavıma yetişeyim. Danışmanın bana verdiği sıra numarası 120 şimdi yandım dedim. Beklerken küçük bir kız çocuğunun korkması dikkatimi çekti. Salya sümük ağlamasa da ufaktan tırsıyor etraftakiler acımıyor vs diyor.

Biri girdi içeri ve bişey oldu kapı açık kaldı. Masadaki kız biraz inledi, bizim bıdık baya tırstı ağlamaklı oldu. Odadaki çıktı. ‘’Bak o odaya girer girmez öyle oldu ona iğne yapmadı ki, hem iğne yapınca hiçbir şey duymuyorsun bak benim ağzıma dikiş bile attılar’’ dedim. Dikişi duyunca çocuğun gözler kocaman açıldı. Biraz gevşedi. Ondan önce ben girdim. Ağzımı tam açamadım için biraz zorlandı doktor ipi kesmeye uğraşırken canımı yaktı ama sonra aldı dikişi. İp başparmağımdan da kısaydı. O kadarcık iple neyi dikti bu adam? Doktor görebildiğini aldığını gerekirse haftaya gel bakalım dedi. Tabi ben biraz tutuştum ama evde anneme baktırdım yok bişey kalmamış lafını duyunca rahatladım.

O sıra 120yi verdi bana ama sanırım sıra 100den başlıyordu çünkü sıram çabuk geldi. Eve geldim bu defa babam giderken beni de şuraya kadar bırak işim var dedi. Lan sen yeni ameliyat oldun otur evde diyemedim.

Allahtan yola erken çıktık babam hızdan korktuğu için tın tın gittik birde bi yerde yol bir sıkıştı trafik tıkandı. Bir ara babam soyunuyordu arabada fenalık bastı çünkü. Yakın bir yerde bizim bahçe yolu vardı oraya daldık biraz öteden yola çıktık ama orada da bir su birikmiş görmeniz lazım. Çok raht kulaç atarak yüzersin o suda o derece. Tın tın geçtik. Babam yavaş ol motora su kaçmasın diye kulağıma çemkirdi. Neyse ki ineceği yere geldik onu bırakıp okula geçtim. Sınavım güzel geçti hatta ilk ben bitirdim sonra sıkıldım çirkin yazdığım yerleri silip tekrar düzgün yazdım. Çıkanlar olunca bende çıktım.

Sınavdan ilk çıkmayla ilgili takıntım var açıköğretim sınavlarında hele kendimi paralıyorum. İlk ben çıkmayınca çok sinir oluyorum. Bu defa bilerek çıkmadım çünkü çıkışta bizim kızlarla görüşeceğim için. Görüştük ettik derken ben geçen Cuma saçımı kestim. Sınıfa geçtiğimden beri hep kendim keserim saçlarımı kah kötü kah güzel. Perçem yapmak isterken kahkül yapıverdim ama çok kısa değil kahkülden milim uzun hatta. Çift yönlü kullanabileceğim bir şey oldu.

Kızlar tarz değiştirmişsin vs çantan şekil filanlar. Birde gözlük sipariş ettim full tarz değişimi yaşıyorum sanki. Tam bir feylesof olma yolundayım.

Dönüşte babamı da alıp tın tın dönüverdik. Bugün sınava çalışmayı tabi ki son dakikaya bıraktım. İki saat kala başladım çalışmaya babam ikide bir bişeyler söyledi planlar vs ben ders çalışamadım. O yüzden sınav sonunda öğrendim ki ben -40la bitirmişim sınavı. İçim yandı. En kritik dersimdi. Sanırım nur topu gibi bir bütüm oldu bakalım kısmeeett.

Kardeşimle birlikte ygs’e gireceğim bugün kayıt yaptım. Birde bugün site güvenliği söylemese haberim olmayacak. Yılın salağı ödülü bende. İki gündür arabanın ön plakası yokmuş! Ben o söyleyince gidip baktım rezillikten öleceğim. Sizde gülün. Çünkü geçen karda arabanın üstündeki karları temizlemiştik oralara batlım o zaman mı düştü diye ama plaka yok!

Sırra kadem basmış namussuz. Aman iyi oldu biz uzun almıştık ama ön plaka yeri kareymiş onu düzeltmiş oluruz bari. Aman sakın babam duymasın bu son lafı. Hadi ben yarın ki sınava çalışmamaya gidiyorum 

   Unutmadan bir kez daha terörü lanetliyorum! Akan kanlar dursun artık tek temennim bu! Lütfen ölmeyin.

Dişçiden Korkmak İçin Bir Sebep

Dişçiyle bir imtihanım vardı. Birkaç gün gittim doktor yoktu. Şanslı gün pazartesi oldu. Yirmilik diş çilesi çeken bilir. Doktor biraz uğraştıktan sonra çekti dişi ve dikiş attı. Ulan dikiş ne diye ağlayasım var hala. Resmen ağzımı dikti ya. Yeni pazartesi dikişleri aldırmaya gideceğim ama nasıl korkuyorum anlatamam.

Dişçiden çıkınca annem sen dur ben ilaçlarını alayım diye gitti. Bende bir snap atıverdim. Resmi çekince fark ettim adam yüzümü kan içinde bırakmış. Daha çok elim ayağım dolaştı. Bir buçuk gün tüm öğünlerde çorba içince fenalık geldi. Bu sabah mide bulantısından ağlayacak haldeyken çubuk kraker alın bana dedim.

Bir insan kraker yerken zorlanır mı? Minnacık bebeler iki dişiyle yerken üstelik. Çenemi açtıkça gözlerimde yıldırımlar fışkırıyordu. Zor zahmet yedim yedikçe biraz olsun açıldım. Akşam yemeği yerine de kraker yedim daha iyiyim artık. İki gündür diş fırçalayamıyorum. Çenem fırça girecek kadar açılmıyor henüz.

Yemek yiyemiyorum ya canım neler çekiyor neler. Sanki beş yıl aç bırakmışlar beni gibi. Çenem bir iyileşsin yemek yemelere doyamayacağım. İlk finalim Latinceydi. Çok parlak değildi. Çeviri yaptığını düşün ve birkaç kelimeyi unuttun ayrıca o kelimeler sürekli tekrarlanıyor.

Önümüzdeki pazartesi dikişleri aldırıp tam hız finalleri bodoslama dalacağım. İnşallah kalmam derslerden. Bir vize notum 05, bir diğeri 15 baktıkça ağlayasım geliyor. Çok çalışmam lazım çok. İkinci üniversite zaten üç yıla uzadı bari bu sene çok ders bırakmayayım da bitiversin inşallah çok amin.

Fırat’ın 4.kitabı çıkmış görünce delirdim benim olmalı! Ama bu ara paramı son kuruşuna kadar harcadığım için bir süre bekleyecek. Belki de kitap fuarına bırakırım. Çok para lazım çok bir banka mı soysam ne yapsam?

Finallere çalışmam lazımken diş ağrısı çekiyorum. 2016 bize iyi davran demiştim kan kustur değil? Duada hata mı var diye düşündüğüm de oldu. Bakalım şimdilik fena gol yedim 2016dan ama bakalım kalan sahalar bizimdir.

Güzel Bir Yıl Olarak Geliyorsan Gel.

Yeni yıl senden çok şey bekliyorum. Diğerlerinden pek beklentim yoktu ama sana güveniyorum hadi yüzümü kara çıkarma asasdfgh

·         Yeni yılda bunca gözyaşı ve akan kan dursun istiyorum.

·         İnsanların gönlüne biraz merhamet tohumlar ekilsin.

·         Okulumda çok başarılı olayım (amin)

·         Bu yıl pek kitap okumadım gibi bir şey, yeni yıl bana kitap okuma alışkanlığımı geri ver. Bissürü kitap okuyayım evde dağ gibi oldu kitaplar. Sürekli alıyorum ama okuma tempom aşırı düştü. Ona bir el at gözünü seveyim. Mesela 50 kitap okuyayım. Bu yıl 7 kitap falan okudum korkunç bir sayı ya!

·         Amerikan, Hint ve Türk sineması daha çok izleyeyim uzak doğu sinemasına da giriş yapayım artık.

·         Daha çok hatalarımı kusurlarımı düzeltebileyim.

·         Yeni yıl bol bol gülelim, mutlu olalım seninle.

·         İngilizce öğreneyim artık.

·         Her gün bir karikatür okuyayım mutlaka.

·         Her gün için güzel bir söz söylemeye gayret edip not alayım mesela.

·         Arada sırada ufak bir çocuğun gülümseme sebebi olabileyim.

·         Bol bol su içeyim. Hiç su içme alışkanlığım yok. Susuzluktan ölme seviyesine gelince aklıma geliyor.

·         Yeni yıl bize biraz huzur getir geldiğin yerden.

Benim yeni yıla diyeceklerim şimdilik bu kadar. Ama yeni yıl için kendime bir yapılacaklar listesi yapacağım sizde yapın ve uymaya çalışın. Başlamak başarmanın yarısıdır sonuçta. Sevgiler mutlu nice yıllara..

Felsefi Bir Çekiliş!

Hani çekiliş diye burada bik bik ötüp duruyorum ya. Artık faaliyete geçme vakti geldi. Şimdi ben bu çekiliş sayesinde takipçi kasayım derdinde değilim şurdan takip et buradan da takip et ölümü gör şurdan da şe et gibi bişey düşünmüyorum. Şuradan paylaşana 3 hak buradan paylaşana 50 hak gibi şeyleri de hoş bulmuyorum.Tek amacım hediyeleşmek, birinin yüzünde tebessüm olmasına sebep olmak!

Tek şartım blogumu takip ediyor olmanız. (yoldan geçene de hediye vermek gibi bir niyetim yok yani)

Bir felsefeci olarak bana yakışan tarzda kitaplar hediye ediyorum. İnanın çok eğlenceli. Benim 50küsür yaşındaki babam dahi okudu ve bir daha okuyacağını söylüyor. Felsefenin nasıl bir şey olduğunu hayatımızın nasıl içinde olduğunu görmemizi sağlıyor bu kitaplar. Bir küçük not defteri birde orta boy not defteri yanına da bir ayraç hediye ediyorum. Bu toyluk çekilişim ilerleyen zamanlarda daha da iyi şeyler yapmaya çalışacağım.

Çekilişi istediğiniz kimselere haber verebilir katılımı artırabilirsiniz. Çekiliş süresini çok uzun tutmayı düşünmüyorum. O yüzden 15Ocak 2016 gece 12de son bulacak. Son finalimden sonra bu işle uğraşmaktan keyif alacağım.

Şimdiden hayırlı olsun J

Talihim Döndü Açılın Bilet Alıcam..

Çarşamba günü gelen kargoyu sevinçle aldım. Allahım ne kadar güzel bir şey bu. Gözlerim kalp kalp oldu diyebilirim! Kazandığım çekilişin hediyesi oldukça tatlış bir paketle geldi. Çerçeve masa tarzı olsa da annem onu duvara asmanın bir yolunu buldu ve odamda uyandığımda direk bakış açımda.  Buradan bir kez daha Klio’nun Şarkısı blogunun sahibi Sezer Hanım’a çok çok teşekkür ediyorum.

Resimlerin yan durması benim gerizekalılığım

Bende çekiliş yapmak istediğimi daha önce dile getirmiştim. Üniseks bir çekiliş olsun diye çok kafa patlattım. Hiç marjinal olmayan, sıradan bir şey yapacağım sanırım. Siparişlerimi bekliyorum elime ulaşır ulaşmaz resimleyip çekilişe start vereceğim. Bu ilk çekiliş şeysim olduğu için acemiliğime verin. İlerleyen zamanlarda kendi tarzımda şekilli şüküllü bir şeyler yapacağım.

Bu arada geçen hafta pazartesi iş yerinden çağırdılar. Çok sıkıştık dedikleri için gittim. Akşam eve nasıl geldim bilmiyorum baya hamlamışım. Aldığım siparişleri unutup durdum gidip tekrar sordum. Diğer garson yazsana dedi. Ama kısa yazamadığım için oda tantanalı oluyor.

Psikoloji hocası on sayfalık pcde yazım ödevi verdi. Ben alışkın olduğum için çok sorun olmadı. Siyah ve Gömlek’e dedim yardım edeyim söyleyin diye. Gömlek laptobu ver yeter biz yazarız dedi. İçime sinmedi gidip onlarda kaldım. Ev arkadaşlarından biri bizim sınıftan onun adı Kızıl olsun. Baya saçlı bir kişilik. Neyse Kızıl okudu ben yazdım.

 Benim işim bitti ama kızların seçmeli dersinden ödevi sınavı falan vardı onları bekledim yatmak için derken saat 3.30 oldu ısrar kıyamet beni yatırdılar. Sanırım uyumam dördü buldu. Sabah 7,30da kalkıp hastaneye gittim geçen yıl kaldığım amcamın hanımı dizinden ameliyat oldu ona gittim. Yarım saate çıktı ameliyattan belden aşağısını uyuşturmuşlar. Biraz durup Gömleklere gittim tekrar. Giderken hediyelik eşya dükkanına gidip paket kağıdı aldım. Nasıl bir uykusuzluksa kanepede uzanırken uyuyup kalmışım. Bir saatcik. Sonra çay kahve vs. okula çıktık. Latince dersine uykum yüzünden gidemedim diğer dersi de hoca bir saat analtıp bıraktı. Bunun için mi geldim ben diye atarlandım. Uykusuzluğuma güvenemediğim için Dost’uma çıkışta beraber dönelim böyle böyle diye. Kantinde tek başıma otururken geçen yıl bölüm temsilcisi seçtiğimiz bir sene okulu uzatan vatandaş geldi yanıma. Onun adı Bukalemun olsun.

Sağ olsun beni tek bırakmadı. Benimle birlikte vakit geçirdi. Gırgır şamata vakit akıp geçti. Paşamız benim gibi okulda kalmayı planlıyor. İlk o kalsın ardından ben gireyim inşallah çok amin. Dost’um geldi eve geçtik. Eve gelince az bi takıldım sonra güp yattım sabah 9,30da uyandırıldım ama gözümü açamıyorum o derece. Yataktan annemin kalk çığlıklarıyla çıkıp okula hazırlandım. Okulda Tatlıkıs sınıf arkadaşımla yemek yemeğe benim eski iş yerine gittik. Ustama falana filana selam verdim geçip oturduk. Bir kız geldi sipariş aldı. Ben şok. Geçen hafta yoktu bu bıldırcın ki ameliyat için hastanedeyken arkadaş arayıp çalışmaya çağırmıştı beni iki günde bu hız bilemedim. Hesap ödicem paramı almıyorlar. Al şunu diyorum arkadan usta alma diyo. Kasadaki çocuk benden küçük ben büyüğüm al diyorum he sen büyüksün yapıyor. Ben çok ısrar edince bu defa usta az al demiş galiba fazla para üstü verdi. Ustaya baktım göz kırptı. Gülerek çıktım. Bu yüzden pek gitmek istemiyorum beleşçi gibi olurum diye. Orda çalıştığımdan bu yana ilk defa yemek yemek için gittim sen düşün. Neyse diyeceklerim bu kadar..